بررسی نقش واسطه‌ ای مقابله زوجی حمایتی در رابطه‌ استرس با سازگاری زناشویی در زنان مبتلا به سرطان پستان تحت درمان

مقدمه: استرس ناشی از تشخیص سرطان در زنان موجب تعارض زناشویی می‏گردد و به گونه‏ای منفی تعاملات، رضایت از رابطه و سازگاری زناشویی را در زوجین تحت تاثیر قرار می‏دهد. مطالعات حاکی از نقش موثر مقابله زوجی در ارتباط بین استرس و سازگاری زناشویی است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش پیش‏بینی‏ کنندگی و میانجیگری مقابله زوجی حمایتی در رابطه بین استرس و سازگاری زناشویی در زنان مبتلا به سرطان پستان تحت درمان بود. روش بررسی: جامعه آماری این پژوهش زنان مبتلا به سرطان پستان تحت درمان در شهرهای شیراز و مشهد بود که 186 نفر به‌صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. برای گردآوری داده ‏ها از پرسشنامه‌های استرس ادراک شده ، سازگاری زناشویی و مقابله زوجی استفاده شد. برای تحلیل داده ‏ها از رگرسیون چند متغیری و معادلات ساختاری استفاده شد.   یافته ‏ها: نتایج نشان داد که مقابله زوجی حمایتی توانسته‌اند به‌صورت مثبت و معناداری متغیر سازگاری زناشویی را پیش‌بینی کنند. همچنین مقابله زوجی حمایتی توسط فرد و ادراک شده به ‏طور کامل نقش میانجی را در رابطه بین استرس و سازگاری زناشویی ایفا کرده است.  نتیجه ‏گیری: مقابله زوجی حمایتی توسط فرد و مقابله زوجی حمایتی ادراک شده نقش مهمی در رابطه استرس ناشی از بیماری با سازگاری زناشویی در زنان مبتلا ایفا می‏ کند به گونه ‏ای که نه تنها تاثیرات منفی استرس را بر سازگاری و کیفیت زناشویی کاهش داده بلکه توانسته موجب سازگاری بهتر زوجین گردد.